Er is jaren naar gedregd. Een team wetenschappers heeft met een duikboot, uitgerust met de modernste apparatuur, een zomer lang de plas doorzocht. Toch werd het bestaan van onze eigen Amsterdamse Nessie nooit aangetoond. Maar we blijven geloven!
|
Het Monster van de Sloterplas |
Er leefde in de Sloterplas op dertig meter diep Een prehistorisch monster, dat daar al eeuwen sliep Omdat het door het water en de tijd verzwolgen was Het Monster van de Sloterplas
Maar glimpen van dat monster werden soms wel eens gezien Op een nevelige herfstdag of een winternacht misschien Je zag zijn kop dan in de mist zodat het zeker was Er huist een monster in de Sloterplas
Als ik ging zwemmen waarschuwde mijn moeder me altijd Dat beest heeft altijd honger en liefst kinderen als ontbijt Dus ik zou maar niet te ver het water ingaan als ik jou was In de Sloterplas
Maar later toen ik groter werd verdween het monster weer De wetenschap verklaarde: er bestaan geen monsters meer Maar altijd bleef de vage spanning dat er toch iets was In de Sloterplas
De jaren zijn verstreken en Nieuw-West wordt opgeknapt Er wordt niet meer door monsters, wel door bulldozers gehapt Een mooie nieuwe wijk verrijst waar wildernis ooit was Rond de Sloterplas
Maar zomergasten opgepast, het nieuws is uitgelekt Dat beest schijnt door die nieuwbouw uit zijn slaap te zijn gewekt En zijn kaken zijn veel sterker dan een bulldozer ooit was Het Monster van de Sloterplas
|
|
(Jan-Paul van Spaendonck) |